Waddenfonds betekent veel voor het Waddengebied

Sies Krap neemt afscheid bij Staatsbosbeheer

Een lange carrière in het Waddengebied heeft Sies Krap (66) uit het Friese Kollum achter de rug. Dertig jaar geleden begon hij als opzichter bij Staatsbosbeheer, eerst in het Lauwersmeer en later op Ameland en de Friese kleigronden. Tussendoor werkte Krap bij de Dienst Landelijk Gebied en schreef hij mee aan beheerplannen voor Natura 2000-gebieden. De laatste jaren stortte hij zich bij Staatsbosbeheer op de realisatie van natuurprojecten als Wij en Wadvogels, Rondje Lauwersmeer en Rust voor vogels en ruimte voor mensen. Krap en Wad, ze zijn met elkaar vergroeid. Wantnu hij met pensioen gaat, zet hij zich opnieuw in voor het gebied, maar dan als vrijwilliger. Bij Staatsbosbeheer had Krap veel te maken met het Waddenfonds om projecten in het Waddengebied mogelijk te maken. Bij zijn afscheid vragen we hem naar zijn ervaringen.

Zat die belangstelling voor de natuur en dan met name het Wad er al vroeg in?

Ik ben een echte klaaiklút (stuk klei). Geboren en opgegroeid in Fryslân op’t Bildt, twee kilometer van de waddenkust. Als jongen ging ik het Wad al op om samen met beroepsvissers de fuiken te legen. Later kwam daar ook het wadlopen bij. Het Waddengebied speelt vanaf mijn vroege jeugd een belangrijke rol in mijn leven en heeft heel veel betekenis voor mij.
Als vogelliefhebber ga ik één keer per jaar naar Rottumerplaat om vogels te tellen. Ik hoop dat ik – nu ik met pensioen ben – dat mag blijven doen. Het is één van mijn mooiste weken in het jaar. Op Rottumerplaat kun je heel goed zien hoe dynamisch en mooi dat Wad eigenlijk is. Elke keer is het eiland weer anders, qua begroeiing, geulen, reliëf, in feite in alle opzichten. Vijfentwintig jaar geleden was het nog een langgerekt eiland. Nu is het veel ronder en ook vlakker geworden. Tussen die tienduizenden vogels besef je in zo’n week dat wind en water de baas zijn op het Wad.

In de rol van projectleider voor natuurprojecten, kreeg u veel te maken met het Waddenfonds voor de financiering van plannen. Hoe kijkt u terug op de samenwerking met het Waddenfonds?

Laat ik vooropstellen dat we zonder het Waddenfonds nooit al die projecten hadden kunnen doen die de afgelopen vijftien jaar gerealiseerd zijn. Het fonds heeft voor het Waddengebied veel betekenis en speelt in heel veel ontwikkelingen een cruciale rol.

Wel is het doen van een subsidieaanvraag bij het Waddenfonds een hele klus. Er moet veel worden ingevuld en aangeleverd en dat kost veel tijd en vooral ook geld. Mijn suggestie zou zijn te werken met een globaler Plan van Aanpak, waarbij je de voorbereidingstijd ook meeneemt in de subsidieaanvraag. Naar mijn idee vergroot je daarmee de kansen op uitvoerbaarheid van een project. Ik zie dat bij provincies die aanpak gebruikelijker is en goed werkt.

Waar bewaart u de mooiste herinneringen aan?

Voor het project Rust voor Vogels, Ruimte voor Mensen hebben we een nieuw huis op palen op Engelsmanplaat kunnen bouwen, bestemd voor de vogelwachters die daar verblijven voor tellingen en het bewaken van vogelgebieden.  Een zeer uitdagende en complexe klus. Je bouwt op een pleisterplaats voor duizenden vogels midden in de natuur. Er kon alleen bij laag water gewerkt worden want bij hoog water stroomt de plaat over. Daarnaast waren er ook nog eens veel verschillende partijen bij betrokken. Toch is het allemaal goed gelukt. Ik kijk er met heel veel tevredenheid op terug.

De toeristische druk op het Waddengebied is door de jaren flink toegenomen. Wat merkte u als natuurbeheerder van?

Het aantal toeristen is zeer zeker toegenomen. Neem bijvoorbeeld het Lauwersmeergebied. Dat telt nu al drie parken met vakantiehuizen, mogelijk komt er nog een bij. Dat betekent niet alleen meer toeristen maar ook dat ze nog eens langer blijven. Dat zorgt voor druk op de natuur. We komen soms op beelden van wildcamera’s mensen tegen, die daar helemaal niet hadden mogen zijn. Anderzijds lukt het ons redelijk de toeristenstromen om de natuur heen te leiden. Bij het Rondje Lauwersmeer zijn we daar redelijk  goed in geslaagd. De fiets- en wandelpaden liggen om de natuur van het Lauwersmeer heen, waardoor verstoring minder is maar toeristen wel kunnen genieten van de natuur.